تحقیق درباره بازی درمانی
-
تحقیق درباره بازی درمانی
فهرست مطالب
مقدمه
تعریف بازی
مسأله بازی
اهمیت بازی
تبیین بازی
بازی درمانی
انواع بازی درمانی
تحول نظریه های بازی درمانی
بازی درمانی روان پویایی
بازی درمانی تخلیه ای
بازی درمانی رابطه ای
بازی درمانی غیر مستقیم
اتاق بازی درمانی
اسباب بازی ها و مواد بازی
حیوانات مینیاتوری
کار با سینی شن
نقاشی، رنگ آمیزی و کولاژ
مسافرت خیالی
کتاب ها و داستان ها
بازی های دیگر:
کاربردهای آموزشی بازی‌درمانی
ویژگی های مطلوب مشاور کودک:
1. همساز و همخوان با کودک باشد.
2. با کودک درون خود در تماس باشد.
3. پذیرا بودن.
4. عدم وابستگی عاطفی.
منابعمقدمه
بازی و اسباب بازی برای کودکان بسیار مهم می باشد. به طوری که آنها بیشترین ساعات بیداری خود را به بازی و فعالیت می پردازند. کودکان زمان بازی را بسیار دوست داشته و این زمان را بر هر چیز دیگری مقدم می دارند. انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان در هر سنی بسیار حائز اهمیت است. به طوری که بهترین و مناسب ترین اسباب بازی برای کودکان به ویژه در سنین پیش دبستانی، اسباب بازی های آموزشی است. چرا که این گروه از اسباب بازی ها موجب پرورش تفکر، تخیل، سرگرمی، لذت و مهمتر از همه یادگیری در کودک می گردد و او را با مفاهیم و دنیای پیرامون آشنا می سازد. علاوه بر اینها، اسباب بازی باید از ایمنی و کیفیت لازم برخوردار باشد. به اعتقاد انجمن جهانی تعلیم و تربیت دوران کودکی ( ACEI )، اگر اسباب بازی های کودکان به دقت انتخاب شوند، موجب ارتقای کیفیت بازی و رشد کودک می گردند. اسباب بازی های آموزشی، نقش بسزایی در رشد کودکان پیش دبستانی ایفا می نمایند. آنها موجب بالا رفتن هوش، مهارتهای اجتماعی و همچنین رفتارهای احساسی کودکان می گردند. اینگونه اسباب بازی ها طراحی شده اند تا دید وسیع تری در گروه های سنی مختلف ایجاد نمایند. ی و فعالیت می پردازند. کودکان زمان بازی را بسیار دوست داشته و این زمان را بر هر چیز دیگری مقدم می دارند. انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان در هر سنی بسیار حائز اهمیت است. به طوری که بهترین و مناسب ترین اسباب بازی برای کودکان به ویژه در سنین پیش دبستانی، اسباب بازی های آموزشی است. چرا که این گروه از اسباب بازی ها موجب پرورش تفکر، تخیل، سرگرمی، لذت و مهمتر از همه یادگیری در کودک می گردد و او را با مفاهیم و دنیای پیرامون آشنا می سازد. علاوه بر اینها، اسباب بازی باید از ایمنی و کیفیت لازم برخوردار باشد. به اعتقاد انجمن جهانی تعلیم و تربیت دوران کودکی ( ACEI )، اگر اسباب بازی های کودکان به دقت انتخاب شوند، موجب ارتقای کیفیت بازی و رشد کودک می گردند. اسباب بازی های آموزشی، نقش بسزایی در رشد کودکان پیش دبستانی ایفا می نمایند. آنها موجب بالا رفتن هوش، مهارتهای اجتماعی و همچنین رفتارهای احساسی کودکان می گردند. اینگونه اسباب بازی ها طراحی شده اند تا دید وسیع تری در گروه های سنی مختلف ایجاد نمایند.
کودکان جهان اهل هر کجا و از ملت و مذهبی و هر قوم و قبیله ای که باشند نیاز به بازی دارند و بازی می کنند . فراموش نکنیم که بزرگسالان هم گهگاه و از سر تفنن چنین نیازی را حس می کنند. آدمیان در هر سن و سالی که باشند بازی می کنند . هر کس قسمتی از وقت شبانه روزی خود را صرف بازی و تماشا می کند تا دمی از رنج جهان بیاساید و دنیای جدی را فراموش کند . اما دنیای جدی کودک همان دنیای بازی است . کودک با بازی بزرگ می شود تحول می یابد و به جانب کمال می رود .
اهمیت بازی در زندگی کودک آنچنان آشکار است که نیاز چندانی به استدلال ندارد . بازی نه تنها برای اندامهای گوناگون بدن ، پرورش عضلات و صرف انرژی اضافی که عدم مصرف آن حساسیت و عصبانیت را در پی دارد ضروری است ، بلکه یاری دهنده کودک در شناخت محیط و تسلط بر آن است .
کودک بدون بازی به خصوص بازی با کودکان دیگر خودخواه ، خودبین وخودرای می شود. بازی شیوه همکاری و تبادلات با دیگران و رعایت حقوق آنان را به کودک می آموزد. آن گونه رفتار اجتماعی که کودک از طریق بازی آزاد و بدون تکلف در خارج از محیط مدرسه می آموزد بسیار فراتر از آموزشی است که از طریق تماس و بازی با کودکان در محیط مدرسه حاصل می شود . افزون بر این تمایل کودک به تماسهای اجتماعی در بازی های آزاد ارضا می شود .
کودک از راه بازی با کودکان دیگر شیوه ایجاد روابط اجتماعی با بیگانگان و حل مسائل و مشکلات ناشی از آن را فرا می گیرد . بازی های گروهی به کودک می آموزد که باید در برابر کمک دیگران پاسخگو باشد و محبت آنان را به هر وسیله ممکن قدر شناسد. از سوی دیگر کودک از طریق بازی های گروهی بردباری به هنگام خشنودی و فروتنی را به هنگام پیروزی فرا می گیرد .
بازی آموزش است کودک از طریق بازی ها و ورزشهای گوناگون ، مهارتهای گوناگون و شایان توجهی کسب می کند .
بازی درمان است کودک در زندگی روزمره باید بتواند خود را به شیوه ای از نگرانی ها و ناراحتی های ناشی از فشارهای محیطی تخلیه کند . بازی با فرصتی که برای بروز و بیان عواطف فراهم می کند نقش پالاینده روانی را برای وی دارد .در نهایت باید گفت که بازی از بهترین عوامل پرورشی اخلاقی کودک است .تعریف بازی
به هر فعالیت خود بخود و یا سازمان یافته ای که شادی و نشاط ایجاد می کند، سرگرم کننده و در برگیرنده انگیزش درونی است، بر روند، بیشتر از نتیجه تأکید دارد و در یک محیط امن انجام می شود، بازی اطلاق می گردد (مهجور،۱۳۷۸).
متأسفانه هیچ تعریف واحد و جامعی در مورد بازی وجود ندارد. کسانی هم که به بازی و بازی درمانی علاقمند هستند، معنای روشنی از کلمه بازی در دست ندارند و تنها تعریفی که اغلب به آن استناد می شود از اریکسون۱ (۱۹۵۷، به نقل از آرین، ۱۳۷۸) است که می گوید: «بازی عملکرد خود است، کوششی جهت هماهنگ کردن فرایندهای جسمی و اجتماعی با خویشتن». لذا برای درک بیشتر دنیای کودکان باید آنها را در حین بازی مورد مشاهده قرار داد زیرا آنها از طریق بازی احساسات، ناکامیها و اضطرابهای خود را ابراز می کنند. در نتیجه بازیها وسیله مناسبی برای درمانگران است تا به دنیای کودکان وارد شوند و به این طریق آنها را بیشتر و بهتر بشناسند و به مشکلات آنها پی ببرند.
مسأله بازی
از آنجا که توجه به کودکان از دیدگاه تحولی حائز اهمیت است، نباید آنها را به عنوان بزرگسالانی کوچک در نظر گرفت. دنیای آنها یک واقعیت عینی است و تجاربشان غالباً در خلال بازی منعکس می شود. درمانگر نیز برای تسهیل بیان کودک و اکتشاف دنیای عاطفی او باید از دنیای واقعی و تبیین کلامی او فاصله بگیرد و به دنیای فکری و معنادار او وارد شود. در این راستا، بر خلاف بزرگسالان که وسیله ارتباط طبیعی شان غالباً کلامی است، وسیله ارتباطی کودکان اغلب بازی و فعالیت است (لندرث، ۲۰۰۲).
برای توضیحات بیشتر و دانلود کلیک کنید
